ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

Πόσο καλά μπορεί να ξέρεις τους άλλους???Πως μπορείς να βάζεις το χέρι σου στην φωτιά για κάποιον που δεν θα μάθεις ποτέ???Πως μπορείς να αντιπαθείς κάποιον που τον ξέρεις μόνο ένα λεπτό???Όλοι μας αναρωτιόμαστε....η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να αποτρέψεις κάτι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ακούσεις την καρδία σου εκείνη ξέρει καλύτερα..να αφουγκραστείς τον κόσμο να μυρίσεις τον αέρα να ηρεμήσεις και να ακούσεις τους χτύπους της να ακούσεις τα ψιθυριτά που σου λέει τόσο καιρό και συ δεν δίνεις σημασία.!!Τότε ναι θα καταλάβεις αν αξίζει κάποιος και αν όχι αλλά αυτό είναι πολύ απόλυτο..οι άνθρωποι έχουν μάθει να κρύβονται να δείχνουν αυτό που θέλουν και όχι αυτό που πραγματικά είναι..Έτσι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ακούσεις την καρδία σου και αν στην πορεία δεις ότι δεν άξιζε τότε δεν θα μετανιώσεις γιατί θα έχεις κερδίσει κάτι κάτι πολύ σημαντικό...Θα έχεις μάθει να ακούς ,μέσω αυτής της κατάστασης θα γίνεις εσύ καλύτερος..άλλωστε φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι αν ο καθένας γινόταν καλύτερος τότε όλος ο κόσμος θα ήταν γεμάτος με χαμόγελα.Πάντα να κοιτάς τον εαυτό σου και όχι τους άλλους...να σκέφτεσαι εγώ τι κάνω ...οι άλλοι ας κάνουν ότι θέλουν επειδή κάποιοι κάνουν κάτι δεν πάει να πει ότι είναι και το σωστό..Εσυ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να συνεχίσεις την ζωή σου...έτσι όπως θέλεις να είναι και όχι έτσι όπως σε οδηγούν οι καταστάσεις να την ζήσεις ή όπως σου επιβάλουν οι άλλοι υποσυνείδητα.!!!

http://www.youtube.com/watch?v=9F444CELomo

ανασφάλεια

Όλοι για κάποιους λόγους αισθανόμαστε ανασφάλεια ή για τα κιλά μας ή για την ενδυμασία μας κ.ά..Καλό είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας για αυτό που είμαστε και όχι για αυτό που δεν είμαστε!!!Πρέπει πρώτα να μας αγαπήσουμε οι ίδιοι για να μας αγαπήσουνε,δεχτούν οι γύρω μας.Επίσης η ανασφάλεια μας κάνει να συμπεριφερόμαστε ''παράξενα" σε διάφορες κοινωνικές περιστάσεις είτε με το να θυμώνουμε ανεξήγητα είτεμε το να αποσυρόμαστε και να κλεινόμαστΑυτό που θεραπεύει την ανασφάλεια είναι μια σταθερή σχέση, μια σταθερή φιλία, όπου υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αλληλοκατανόηση. Μια τέτοια σχέση αναιρεί τις παλαιότερες εμπειρίες και μας δίνει νέα εφόδια ώστε να αντιμετωπίζουμε τις διάφορες κοινωνικές περιστάσεις με σιγουριά και αυτοπεποίθηση. ε ''στο κα-βούκι μας'' είτε με το να προσκολόμαστε υπερ-βολικά σε άλλους ανθρώπους.

ΕΛΥΘΕΡΙΑ

“ … ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία, και είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά ... ”

Το να είναι κάποιος ελεύθερος ισοδυναμεί με το να είναι άνθρωπος. Η ελευθερία είναι, αναμφίβολα, ένα από τα ανώτερα αγαθά που μπορεί κάποιος να επι

διώξει. Υπάρχουν όμως δύο μορφές ελευθερίας – και οι δύο καλές, αλλά η μια ανώτερη από την άλλη – άρα καλό είναι να τις διαχωρίσουμε.

Η πρώτη ελευθερία, η πιο “εξωτερική”, είναι η ελευθερία επιλογής. Αυτή είναι η ελευθερία για την οποία έγιναν οι επαναστάσεις, η ελευθερία που επιδιώκουμε όταν μιλούμε για ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία που ζητάμε όταν απαιτούμε να μη μας επιβάλλονται άλλοι και να μη μας καταπιέζουν. Όπου υπάρχει αυτή η ελευθερία, επέρχεται μια ωρίμανση στην ικανότητά μας να κρίνουμε καταστάσεις, και επίσης μια ωρίμανση στη δυνατότητά μας να λαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας. Άρα αυτή η ελευθερία είναι καλή, είναι ένα αγαθό που αξίζει να επιδιώξει κάποιος με θυσίες και αγώνες.

Υπάρχει όμως και μια δεύτερη ελευθερία, πιο εσωτερική και πιο “μυστική", και αυτή είναι η ελευθερία από τα πάθη μας, η ελευθερία από τον ίδιο τον εαυτό μας. Είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε τα πάντα στη ζωή χωρίς ταραχή, χωρίς στενοχώρια, με αρχοντιά, φιλότιμο και μεγαλοψυχία. Για να αποκτηθεί αυτή η ελευθερία χρειάζονται επίσης αγώνες, αλλά αυτή τη φορά παλεύοντας με τον εαυτό μας μάλλον παρά με τους άλλους. Χρειάζεται να νικήσουμε τα ευτελέστερα ένστικτα μας – τη ζήλεια, την εκδικητικότητα, την οκνηρία, την πλεονεξία – ώστε να φανερωθεί μέσα μας το πραγματικό μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Αυτή λοιπόν η ελευθερία – στην ουσία, ελευθερία έκφρασης του πραγματικού και βαθύτερού μας εαυτού – είναι ανώτερη από την πρώτη, εφ’ όσον από τη στιγμή που την κατακτήσουμε, κανένας δε μπορεί να την πάρει ποτέ από εμάς. Είναι επίσης προϋπόθεση για να αξιοποιήσουμε σωστά και την πρώτη, την εξωτερική ελευθερία: Αν δεν είμαστε ελεύθεροι από τα ευτελή πάθη μας, τότε η εξωτερική ελευθερία καταντά να είναι ασυδοσία, η εξουσία του νόμου της ζούγκλας.

ΑΓΑΠΗ

Ξέρω πως δεν έφυγες. Έφυγε το σώμα που νοσούσε και τόσο πόναγε. Η ψυχή σου είναι πάντα εδώ, μέσα σε κάθε έναν από εμάς που τόσο αγάπησες και τόσο σε αγαπήσαμε. Τώρα δεν πονάς πιά, και αυτό μού δίνει τόση χαρά, να ξέρω πως τελείωσε το μαρτύριο. Ξέρω πως τώρα θα μας προσέχεις όλους όπως θα ήθελες, ελεύθερη & δυνατή. Όλοι μας είμαστε περήφανοι γι’αυτό που είμαστε, γιατί συνετέλεσες κι εσύ σε αυτό. Θα κάνω όμορφες σκέψεις για σένα, αφού σε νιώθω, μέσα μου και τριγύρω μου, σαν ένα ελαφρύ αεράκι, σαν ένα χάδι, σαν τις σταγόνες της βροχής, απαλές και δροσερές. Η Αγάπη πήρε σχήμα. Έγινε εσύ. Σ’ ευχαριστώ για όλα. Σ’ ευχαριστώ γιατί μού χάρισες το σημαντικότερο δώρο απ’όλα. Να αγαπάω χωρίς εγωϊσμό. Να πιστεύω. Να συγχωρώ. Να μαλακώσω. Πολλά δώρα, όχι ένα. Είσαι ο μόνος άνθρωπος που με καταλάβαινε, και ξέρω πως θα συνεχίσεις να το κάνεις, αφού όλο εδώ τριγύρω θα είσαι, όπως όλοι μας. Καλή μας νύχτα, αύριο ξημερώνει μία νέα μέρα, μαζί σου. Μόνο το σώμα απουσιάζει, αλλά δεν είναι πιά σημαντικό. Κι αυτό εσύ μας το έμαθες. Σήμερα.